Ik schilder Q’s. Een Q heet Q om twee redenen. De eerste reden is dat elke Q iets ronds verbeeldt, net zoals de ronde hoofdletter Q. De tweede en belangrijkste reden is dat elke Q de Question aan de toeschouwer stelt wat hij of zij ervaart bij het zien van een Q. Q’s zijn gemaakt om u een persoonlijke ervaring te bieden. Daarom schilder ik Q’s. Rond kan je op veel manieren verbeelden, dus schilderde ik al een groot aantal Q-series. Alle series bestaan uit enkele tot zelfs tientallen Q’s. Ze variëren in kleur en grootte. Zowel het aantal series als het aantal Q’s binnen één serie breid ik voortdurend uit. Alle Q’s bij elkaar noem ik mijn Qniversum.

Om u niet te beïnvloeden in uw ervaring van een Q, nummer ik mijn Q’s. Het beeld van een Q, en het beeld alleen, doet het werk. Niet een uitleg in woorden. Zo’n nummer is bijvoorbeeld QXX-3, dat is het derde schilderij van de twintigste serie. De meeste Q’s zijn op een vierkant doek geschilderd, een enkele op een langwerpig doek. In grootte variëren ze van 20×20 cm tot 130×130 cm. Ik schilder alle Q’s met acryl op doek. Alleen serie QV omvat ook linosneden op papier.

Na de middelbare school ben ik wiskunde gaan studeren in de hoop mijn eigen wiskundig universum te kunnen creëren. Dat is me toen helaas niet gelukt. Maar in mijn hart ben ik altijd wiskundige gebleven op zoek naar mijn eigen universum. Dat vormt de basis van mijn schilderen. Waarbij mijn aandacht puur en alleen uitgaat naar hóe een schilderij is gemaakt. Wat het voorstelt is voor mij van ondergeschikt belang. Op wiskundig logische wijze analyseerde ik decennialang hoe schilders van Renaissance tot en met Barok schilderden en creëerde daarmee uiteindelijk mijn ultieme schilderij: de Q. En daarmee mijn eigen Qniversum.

Ik ontdekte dat ik kleurverloop het leukste vind om te schilderen. En dat ik dat ook het best kan. Kleurverloop maakt de meeste indruk in puur ronde vormen, in cirkels of spiralen. Rond is de meest iconische manier om kleurverloop te schilderen. In 2017 besloot ik daarom alleen nog maar ronde vormen te schilderen. Door rond te schilderen viel alles wat ik geleerd had over hoe je een goed schilderij maakt, op zijn plek.

Tot mijn eigen verrassing bleek daardoor mijn ultieme schilderij niet realistisch te zijn zoals ik verwachtte, maar op abstracte wijze wiskundige vormen te verbeelden. Dus zowel mijn zoektocht als het resultaat was wiskundig. Het was mijn doel niet om abstract te schilderen, mijn doel was om met kleurverloop geschilderde ronde vormen mijn ultieme schilderij te creëren. Abstractie was daarvan het gevolg. Hóe ik schilder bepaalde dus uiteindelijk wát ik schilder. Als schilder weet je nooit wat je zoekt, totdat je het gevonden hebt. Ik werd verrast door mijn eigen Q’s, met het uiterlijk van een modern schilderij, maar met het innerlijk van een schilderij uit de Barok.

Ik noem Q’s “slow paintings”, omdat toeschouwers ze minutenlang  bekijken en ervaren, tot soms wel een kwartier. In de onrustige en verwarrende tijd waarin wij nu leven, verbeelden ze het verlangen naar de komende tijdgeest van rust en verdieping. Q’s moet u in het echt bekijken, alleen dan kunt u ze totaal ervaren. Afbeeldingen zoals op deze website geven een onvolledige indruk.

Ik ben geboren en getogen in Den Haag. Ik heb in Leiden wiskunde gestudeerd en in Delft bedrijfskunde. Al vele jaren woon en werk ik in Doetinchem. Mijn hele leven schilder ik al, door de jaren heen steeds fanatieker in mijn zoektocht naar mijn ultieme schilderij. In 2017 schilderde ik mijn eerste Q en ben daar sindsdien niet mee opgehouden. En zal dat ook nooit doen.